Paraşütle atlama, paraşütle atlama da dahil olmak üzere, yerçekimi yardımıyla atmosferdeki yüksek bir noktadan Dünya yüzeyine geçiş yapma yöntemidir ve iniş sırasında paraşüt veya paraşüt kullanılarak hızın kontrol edilmesini içerir.

İnsan hava dalışı için, paraşütün henüz açılmadığı ve vücudun kademeli olarak son hıza ulaştığı bir dönem olan, aşağı yukarı serbest düşme aşamasını (hava dalışı bölümü) içerebilir.

Tarih

Louis-Sébastien Lenormand'ın 1783'te ilk kez sert çerçeveli paraşütü göstermesinin ardından, tarihteki ilk yüksek irtifadan paraşütle atlama, 22 Ekim 1797'de çerçevesiz paraşütün mucidi André-Jacques Garnerin tarafından yapıldı. Paris'in 3.200 fit (980 m) yukarısındaki bir hidrojen balonundan atlayarak mekanizma. Garnerin'in paraşütü, herhangi bir konteynere paketlenmediğinden ve bir yırtılma ipine sahip olmadığından, günümüzün paraşütlerine çok az benzerlik taşıyordu. Ripcord ile çalıştırılan bir konuşlandırma ile ilk kasıtlı serbest düşüş atlama, bir asırdan fazla bir süre sonra 1919'da Leslie Irvin tarafından yapıldı. Georgia Broadwick, 1914'te statik hattı atlama uçağının kuyruk tertibatına dolandığında daha erken bir serbest düşüş yaptı. , serbest düşüş planlanmamıştı.Broadwick, statik ipini kesti ve paraşütünü, yalnızca kendisini dolaştığı uçaktan kurtarmanın bir yolu olarak manuel olarak yerleştirdi.

Wikipedia, Parachuting, 2021.