Kütle uzay-zamanı bozar. Bir yıldıza düşen madde miktarı arttıkça kütlesi artar; ve kütlesi arttıkça yoğunluğu artar. Bir yıldız ne kadar yoğun hale gelirse, o kadar fazla bozulma yapar.
Bir yıldız ne kadar uzun yaşarsa o kadar yoğun olur; ve ne kadar yoğun olursa, o kadar çok bozulma yapar. Ancak bu çarpıklık tekilliğe işaret etmektedir. Yani bir yıldız ne kadar uzun yaşarsa, uzay-zamanı tekilliğe doğru o kadar çok bozar.
Tekillik, yıldızların geleceğinde bir konumdur. Bir kara delikten uzaktaki bir gözlemci, arka deliğin yakınındaki olayları ağır çekimde görür. Eğer bu kara deliğe bir ışık demeti tutarsa, sonsuza kadar beklemesi gerekecek ama yine de bu ışık huzmesi asla tekilliğe ulaşamayacaktır.
Tekillik, yıldızların geleceğinde yer çekiminin o kadar çılgına döndüğü ve uzay ve zamanın ayırt edilemez hale geldiği bir konumdur. Genel görelilikten, bunun uzay-zaman yapısının tekil hale geldiği bir konum olduğunu biliyoruz (dolayısıyla tekillik adı). Ancak tekil (Arapça Ahad أَحَدٌ ) Tanrı'nın 99 adından biridir. Allah Kuran'da Kendi ismini taşıdığı ortaya çıkan yıldızların bulunduğu yere yemin eder:
Yıldızların yerlerine yemin olsun ki bilseydiniz ne büyük yemin olurdu ki
٧٥ فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ
٧٦ وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَوْ تَعْلَمُونَ عَظِيمٌ
٧٧ إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ
Burada Tanrı, yıldızların kendilerine değil, konumlarına (Arapça mawakeh) yemin eder. Bugün, yıldızların uzay-zamanı, Tanrı'nın kendi adını "Ahad أَحَدٌ" taşıdığı ortaya çıkan tekillik yönünde saptırdığını biliyoruz.
(Hıristiyanlar Teslis'te ısrar ederler).
Website Builder Software