قرآن می گوید که فرشتگان از این کرم چاله ها برای رسیدن به هر نقطه ای در جهان هستی استفاده می کنند. ناظری خارج از میدان های گرانشی، فرشتگانی را می بیند که با سرعت 99.99999...% سرعت نور (سرعت های نسبیتی، بسیار نزدیک به سرعت محلی نور)، یعنی 299792.457999...km/s از کنار او می گذرند. اما هنگامی که آن فرشتگان وارد میدان گرانشی یک کرم چاله می شوند، ناظر همچنان آن فرشتگان را می بیند که با سرعت 99.99999...% سرعت نور وارد کرم چاله می شوند، اما این سرعت دیگر در 299792.457999 ... کیلومتر بر ثانیه نخواهد بود. این به این دلیل است که در حضور گرانش سرعت نور نسبی می شود. به عنوان مثال، اگر سرعت نور را در یک کرم چاله 10 متر بر ثانیه ببیند، آنگاه فرشتگان را می بیند که تنها با سرعت 9.999999 ... متر بر ثانیه حرکت می کنند و با حرکت آهسته بال های خود را تکان می دهند. مایل به قرمز و بسیار کم نور (و به نوبه خود او را در حرکت سریع، آبی رنگ و بسیار روشن می دیدند). اتساع زمانی کوچکتر (مثلاً 100 یا 1000 سال در مقابل یک روز) نیز می تواند رخ دهد اگر ما روی زمین بایستیم و فرشتگان روی یک ستاره نوترونی بایستند (یا در برابر سقوط آنها به یک ستاره نوترونی مقاومت کنند؛ اتساع زمان گرانشی). این باعث می شود که سرعت آنها نسبت به ما صفر باشد (و نه 299792.457999 ... کیلومتر بر ثانیه). اما کرمچاله های طبیعی سیاهچاله های دوردست را به هم متصل می کنند. اما در اتساع زمان کمتر (100 یا 1000 سال در مقابل یک روز) دو ورودی کرمچاله نمی توانند به هم متصل شوند. بنابراین یک کرم چاله نمی تواند تشکیل شود. پس با اتساع زمانی بیان شده در قرآن (50000 سال در مقابل 1 روز) و اینکه فرشتگان در حال حرکت هستند، آن فرشتگان باید از یک کرم چاله عبور کنند. ستاره نوترونی یا هر سناریوی دیگری نمی تواند انجام دهد.