1400 سال پیش مردم فکر می کردند که خورشید ساکن است، یعنی چیزی بیرون نمی زند. اما امروز می دانیم که این نادرست است. خورشید توده تاجی را بیرون می زند.
شراره خورشیدی
شعله ی خورشیدی یک درخشش ناگهانی افزایش یافته در خورشید است که معمولاً در نزدیکی سطح آن و در مجاورت یک گروه لکه های خورشیدی مشاهده می شود. شعله ورهای قوی اغلب، اما نه همیشه، با بیرون راندن توده تاجی همراه هستند. حتی قوی ترین شراره ها به سختی در کل تابش خورشیدی قابل تشخیص هستند ("ثابت خورشیدی").
خورشید توده تاجی را بیرون می زند اما دیدن آن با چشم غیرمسلح غیرممکن است. این اخیراً کشف شده است، اما 1400 سال قبل از کشف آن در قرآن به تصویر کشیده شده است. هنگام توصیف جهنم:
مثل قلعه جرقه می زند. انگار شتران زرد بودند.
٣٢ إِنَّهَا تَرْمِي بِشَرَرٍ كَالْقَصْرِ
٣٣ كَأَنَّهُ جِمَالَتٌ صُفْرٌ
« گویا شتر زرد هستند » شتر به کوهان معروف است. معلوم شد که خورشید ما جرقه هایی مانند کوهان زرد شتر می اندازد. اینها جهش های توده ای تاج هستند.
Mobirise