1400 سال پیش هیچ کس نمی دانست که استخوان ها بر تولید مثل تأثیر می گذارند. امروز می دانیم که این نادرست است. استخوان ها بر باروری تأثیر می گذارند.
باروری مردان در استخوان ها است: اولین شواهد نشان می دهد که اسکلت در تولید مثل نقش دارد
محققان مرکز پزشکی دانشگاه کلمبیا کشف کرده اند که اسکلت به عنوان تنظیم کننده باروری در موش های نر از طریق هورمونی که از استخوان ترشح می شود به نام استئوکلسین عمل می کند.
اسکلت باروری مردان را تنظیم می کند، اما نه زنان
قابل توجه است، اگرچه یافتههای جدید از مشاهداتی در مورد استروژن و توده استخوانی ناشی میشود، اما محققان نتوانستند شواهدی مبنی بر تأثیر این اسکلت بر تولید مثل زنان پیدا کنند.
استروژن یکی از قوی ترین هورمون هایی است که استخوان را کنترل می کند. هنگامی که تخمدان ها تولید استروژن را در زنان پس از یائسگی متوقف می کنند، توده استخوانی به سرعت کاهش می یابد و می تواند منجر به پوکی استخوان شود.
هورمونهای جنسی، یعنی استروژن در زنان و تستوسترون در مردان، بر رشد اسکلتی تأثیر میگذارند، اما تاکنون، مطالعات بر روی تعامل بین استخوان و دستگاه تناسلی تنها بر نحوه تأثیر هورمونهای جنسی بر اسکلت متمرکز بوده است.
اسکلت به عنوان یک تنظیم کننده باروری در مردان از طریق هورمونی که توسط استخوان ها به نام استئوکلسین ترشح می شود، عمل می کند.
تنظیم باروری مردان توسط هورمون استئوکلسین مشتق از استخوان
به طور سنتی، استخوان به عنوان یک بافت نسبتا ساکن در نظر گرفته می شود که فقط عملکرد مکانیکی و داربستی را انجام می دهد. با این حال، در دهه گذشته، این دیدگاه کلاسیک از استخوان به طور قابل توجهی به سمت یک تصویر پیچیده تر تکامل یافته است. اکنون مشخص شده است که اسکلت نه تنها دریافت کننده ورودی هورمونی است، بلکه خود یک اندام غدد درون ریز نیز هست. از طریق ترشح یک مولکول مشتق از استئوبلاست، استئوکلسین، اسکلت هموستاز گلوکز و عملکردهای تولید مثل مردان را تنظیم می کند. هنگامی که استئوکلسین کمتر کربوکسیله می شود، پس از اتصال به گیرنده جفت شده G، GPRC6A، روی سلول های β پانکراس برای افزایش ترشح انسولین، روی ماهیچه ها و بافت چربی سفید برای ارتقای هموستاز گلوکز و روی سلول های لیدیگ بیضه برای حمایت از بیوسنتز تستوسترون عمل می کند. اخیرا، همچنین نشان داده شد که استئوکلسین از طریق یک محور لوزالمعده-استخوان-بیضه عمل می کند که به طور مستقل و به موازات محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-بیضه، عملکردهای تناسلی مردان را با ترویج بیوسنتز تستوسترون تنظیم می کند. در نهایت، در تلاش برای گسترش ارتباط بیولوژیکی استئوکلسین از موش به انسان، نشان داده شد که GPRC6A یک منبع بالقوه جدید حساسیت برای نارسایی اولیه بیضه در انسان است. در مجموع، این نتایج نور جدیدی را بر اهمیت نقش غدد درون ریز اسکلت می اندازد و همچنین اعتباری را برای جستجو برای عملکردهای غدد درون ریز اضافی این اندام فراهم می کند. در تلاش برای گسترش ارتباط بیولوژیکی استئوکلسین از موش به انسان، نشان داده شد که GPRC6A یک منبع بالقوه جدید حساسیت برای نارسایی اولیه بیضه در انسان است. در مجموع، این نتایج نور جدیدی را بر اهمیت نقش غدد درون ریز اسکلت می اندازد و همچنین اعتباری را برای جستجو برای عملکردهای غدد درون ریز اضافی این اندام فراهم می کند. در تلاش برای گسترش ارتباط بیولوژیکی استئوکلسین از موش به انسان، نشان داده شد که GPRC6A یک منبع بالقوه جدید حساسیت برای نارسایی اولیه بیضه در انسان است. در مجموع، این نتایج نور جدیدی را بر اهمیت نقش غدد درون ریز اسکلت می اندازد و همچنین اعتباری را برای جستجو برای عملکردهای غدد درون ریز اضافی این اندام فراهم می کند.
استخوان ها با باروری مردان مرتبط هستند. این امر اخیراً شناخته شده بود، اما 1400 سال قبل از کشف آن در قرآن به تصویر کشیده شده است.
او از فوران آب خارج شده از بین ستون فقرات و استخوان سینه آفریده شده است.
٦ خُلِقَ مِنْ مَاءٍ دَافِقٍ
٧ يَخْرُجُ مِنْ بَيْنِ الصُّلْبِ وَالتَّرَائِبِ
استخوان ها با تولید مثل نر ذکر شده است. امروزه می دانیم که استخوان ها باروری مردان را تنظیم می کنند.
Drag and Drop Website Builder