برای قرن ها تصور می شد که همه حاکمان مصر به عنوان فرعون خوانده می شدند. در واقع کتاب مقدس مسیحی اصرار دارد که ابراهیم و یوسف با فراعنه تعامل داشتند. با این حال اکتشافات مدرن نشان می دهد که این نمی تواند درست باشد. فرعون عنوانی است که در پادشاهی جدید مصر به فرمانروایان داده می شود، نه قبل از آن.
قبل از پادشاهی جدید، کلمه "فرعون" به معنای "خانه بزرگ" بود و به ساختمان های دربار یا کاخ اشاره می کرد اما به حاکم اشاره نمی کرد.
فرعون
از سلسله دوازدهم به بعد، این کلمه در فرمول آرزو ظاهر می شود "خانه بزرگ، زنده بماند، موفق و سلامت باشد"، اما باز هم فقط با اشاره به کاخ سلطنتی و نه شخص. زمانی در دوران پادشاهی جدید، دوره متوسط دوم، فرعون به صورت خطاب برای شخصی تبدیل شد که پادشاه بود.
پس هیچ فرعونی در زمان ابراهیم و یوسف وجود نداشت. آنها فقط پادشاه بودند اما قرآن این اشتباه را نکرده است. قرآن به درستی فرمانروای زمان یوسف را پادشاه خطاب کرده و فرمانروای زمان موسی را به درستی فرعون خطاب کرده است.
حاکم مصر در زمان یوسف پادشاه بود:
پادشاه گفت: او را نزد من بیاور تا او را برای خود نگه دارم. و چون با او سخن گفت، گفت: «امروز تو با ما استوار و امن هستی».
٥٤ وَقَالَ الْمَلِكُ ائْتُونِي بِهِ أَسْتَخْلِصْهُ لِنَفْسِي ۖ فَلَمَّا كَلَّمَهُ قَالَ إِنَّكَ الْيَوْمَ لَدَيْنَا مَكِينٌ أَمِينٌ
فرمانروای مصر در زمان موسی فرعون بود:
فرعون گفت: بگذار موسی را بکشم و او به پروردگارش متوسل شود، می ترسم دین شما را تغییر دهد یا در زمین بی نظمی ایجاد کند.
٢٦ وَقَالَ فِرْعَوْنُ ذَرُونِي أَقْتُلْ مُوسَىٰ وَلْيَدْعُ رَبَّهُ ۖ إِنِّي أَخَافُ أَنْ يُبَدِّلَ دِينَكُمْ أَوْ أَنْ يُظْهِرَ فِي الْأَرْضِ الْفَسَادَ
هیچ اشتباهی در قرآن وجود ندارد.
Mobirise.com