لطفا به اشتراک بگذارید:
1400 سال پیش مردم فکر می کردند که سنگ ها می توانند به زمین بیفتند و بس. هیچ کس نمی دانست که سنگ ها می توانند بیشتر در زیر زمین غرق شوند. با این حال، قرآن سنگ هایی را به تصویر می کشد که بیشتر در زیر سطح فرو می روند. شکاکان ادعا می کنند که هر کس قرآن را نوشته اشتباه کرده است، سنگ های روی سطح نمی توانند بیشتر از این غرق شوند. امروزه زمین شناسان سنگ هایی را یافته اند که بیش از 400 کیلومتر در زیر سطح فرو رفته اند.
بلندترین نقطه روی زمین در هیمالیا در قله اورست به ارتفاع 8.8 کیلومتر است. مشخص شد که این کوه ریشه هایی به عمق حدود 250 کیلومتر دارد.
یک مطالعه جدید در مجله Geology در نسخه ماه مه نشان می‌دهد که صفحه آسیایی بزرگ‌تر صفحه هند را به عمق گوشته واداشت - فرآیندی به نام فرورانش - و آن را حداقل 155 مایل (250 کیلومتر) در زیر سطح فرو برد. این سقوط دو برابر عمق تخمین های قبلی است.
Live Science, Depth of Himalayan Mountain Roots Revealed, 2010
این فرورانش آب را به داخل سنگ ها از سطح به سمت گوشته میانی می برد. دانشمندان مقادیر زیادی آب را در داخل یک ماده معدنی در عمق 410 تا 660 کیلومتری زیر سطح پیدا کردند.
در گوشته زمین به اندازه تمام اقیانوس ها آب وجود دارد
اعماق زمین تقریباً به اندازه اقیانوس های ما آب دارد. این نتیجه آزمایش‌ها روی سنگ‌های معمولی در منطقه انتقال گوشته است، یک لایه بافر جهانی در 410 تا 660 کیلومتری زیر ما که قسمت بالایی را از گوشته پایینی جدا می‌کند. هنگژان فی از دانشگاه بایروث در آلمان می گوید: «اگر تخمین ما درست باشد، به این معنی است که مقدار زیادی آب در اعماق زمین وجود دارد. "مقدار کل آب در اعماق زمین تقریباً به اندازه جرم کل آب اقیانوس های جهان است."
نتایج به شواهد فزاینده‌ای اضافه می‌کنند که نشان می‌دهد آب بسیار بیشتر از آنچه انتظار می‌رود در زیر ما وجود دارد، که بیشتر در کریستال‌های مواد معدنی به‌عنوان یون حبس شده است تا آب مایع.
New Scientist, There's as much water in Earth's mantle as in all the oceans, 2017
فشار زیاد آنجا همه سنگ ها را در هم می شکند. اما از این کشف می دانیم که آب و سنگ های سطح زمین در بیش از 400 کیلومتری زیر سطح زمین فرو رفتند. این امر اخیراً شناخته شده بود، اما 1400 سال قبل از کشف آن در قرآن به تصویر کشیده شده است.
سپس پس از آن دلهای شما مانند سنگ سخت شد یا حتی سخت تر. زیرا صخره‌هایی هستند که از آن نهرها می‌جوشند و از آن‌ها می‌ترکد و آب از آن‌ها بیرون می‌آید و از آن‌هایی که با ترس از خدا نازل می‌شوند. خداوند از آنچه انجام می دهید غافل نیست.
٧٤ ثُمَّ قَسَتْ قُلُوبُكُمْ مِنْ بَعْدِ ذَٰلِكَ فَهِيَ كَالْحِجَارَةِ أَوْ أَشَدُّ قَسْوَةً ۚ وَإِنَّ مِنَ الْحِجَارَةِ لَمَا يَتَفَجَّرُ مِنْهُ الْأَنْهَارُ ۚ وَإِنَّ مِنْهَا لَمَا يَشَّقَّقُ فَيَخْرُجُ مِنْهُ الْمَاءُ ۚ وَإِنَّ مِنْهَا لَمَا يَهْبِطُ مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ ۗ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ
« و از آن‌هایی که با ترس از خدا نازل می‌شوند ، سنگ‌ها و آب‌ها از سطح زمین فرود می‌آیند، اما قرآن دیگر «صخره» یا «آب» نمی‌گوید، زیرا در آن عمق سنگ‌ها می‌شکنند و آب دیگر مایع نیست. بلکه به شکل یون های داخل کانی هاست. اگر قرآن می‌گفت که سنگ‌های فرورفته سالم می‌مانند، اشتباه بود.
لطفا به اشتراک بگذارید:
Easiest Website Builder