ترس از دل

شناخت ها و احساسات را می توان تحت تأثیر فیزیولوژی بدن قرار داد. در اینجا، ما بررسی کردیم که آیا پردازش محرک‌های ترس مختصر به طور انتخابی توسط زمان‌بندی آنها در رابطه با ضربان قلب فردی محدود می‌شود یا خیر. چهره‌های احساسی و خنثی در سیستول قلبی به داوطلبان انسان نشان داده شد، زمانی که تخلیه خون از قلب باعث می‌شود گیرنده‌های فشاری شریانی به طور مرکزی قدرت و زمان هر ضربان قلب را سیگنال دهند، و در دیاستول، دوره بین ضربان‌های قلب که گیرنده‌های فشاری ساکن هستند. شرکت‌کنندگان وظایف رفتاری و تصویربرداری عصبی را برای تعیین اینکه آیا این سیگنال‌های بینابینی بر تشخیص محرک‌های احساسی در آستانه آگاهی آگاهانه تأثیر می‌گذارند و قضاوت‌های هیجانی چهره‌های ترسو و خنثی را تغییر می‌دهند، انجام دادند. نتایج ما نشان می‌دهد که چهره‌های ترسناک راحت‌تر شناسایی می‌شوند و در سیستول شدیدتر از دیاستول رتبه‌بندی می‌شوند. به همین ترتیب، پاسخ آمیگدال به چهره‌های ترسناکی که در سیستول نسبت به دیاستول ارائه می‌شد، بیشتر بود. این یافته‌های جدید کانال اصلی را برجسته می‌کنند که از طریق آن نوسان‌های کوتاه‌مدت بینابینی، فرآیندهای ادراکی و ارزیابی را به‌طور خاص مرتبط با پردازش ترس و تهدید تقویت می‌کنند و با این دیدگاه مقابله می‌کنند که سیگنال‌های آوران بارورسپتور همیشه برای ادراک حسی بازدارنده است.

US National Library of Medicine, Fear from the Heart: Sensitivity to Fear Stimuli Depends on Individual Heartbeats, 2014